فلسفه فضیلت روزه در ماه رجب

1. یکی از موضوعات مهم در بحث اذکار و عبادات مسأله زمان می­باشد که این مسأله را با مثالی بیان می­کنم: همه محققین و متخصصین شب را نه تنها به علت سکوت آن بلکه به علت مجموعه شرائطی بهترین زمان برای خواب، تجدید قوا و کسب آرامش بیان می­کنند با وجود اینکه شب و روز هر کدام پاره­ای از زمان هستند اما شب ویژگی­هایی دارد که روز ندارد.
ایام سال هم هر کدام پاره­ای از زمان هستند اما در روایات و کتب مربوطه زیاد می­بینیم که ثواب زیادی را برای عملی در وقتی خاص معرفی کرده­اند، این مسأله به علت ویژگی و تأثیر خاص آن زمان است که چند و چون آن برای همه اما دقیق مشخص نمی­باشد. ایام رجب و شعبان هم دارای ویژگی­هایی هستند که بعضی عبادات از جمله روزه، استغفار و صلوات در آنها تأکید شده است.
2. از بین همه زمانها ماه مبارک رمضان جایگاه فوق­العاده­ای برای سیر الی الله دارد. پیامبر اکرم در خطبه معروف شعبانیه «در مفاتیح الجنان موجود می­باشد» ویژگی­های آن را ذکر کرده­اند که هر سالک الی الله را تشویق، ترغیب و مشتاق بهره­مندی بیشتر از آن می­کند، مسأله­ای که مطرح است اینکه یک فوتبالیست بدون آمادگی بدنی لازم نمی­تواند نود دقیقه بدود، سالک الی الله هم در مسیر خود هر چه آمادگی بیشتری داشته باشد بیشتر می­تواند از این ماه بهره بگیرد.
3. بهره­گیری بیشتر از ماه مبارک رمضان و آمادگی قبلی برای آن به معنای این نیست که رجب و شعبان صرفا برای بهره­گیری از ماه رمضان فضیلت داشته باشد بلکه آنها جایگاه خود را دارند که اگر کسی استفاده کند از ماه رمضان هم بهره بیشتری می­برد.
4. واجب و حرام بودن امور با توجه به مفاسد و مصالحی است که خالق حکیم احاطه کامل بر آن دارد و بر اساس آن برنامه­های انسان ساز خود را در قالب احکام خمسه (واجب، حرام، مستحب، مکروه و مباح) ارائه داده است. و بر همین اساس روزه رجب و شعبان را مستحب و روزه ماه مبارک رمضان را واجب کرده است.

مرکز مطالعات و پاسخ گویی به شبهات

منبع: http://www.andisheqom.com